- Rainbow Rowell

Titel: Carry on
Schrijver: Rainbow Rowell
Uitgever: Van Goor
Genre: Fantasie
Aantal pagina’s: 499
Leeftijd doelgroep: 15 jaar

Samenvat Snow is al jaren voorspeld de uitverkorenen te zijn om de magiërswereld te beschermen tegen de Sleur, een wezen dat een soort ‘gaten’ creëert die alle magie ron appelsap opzuigen. Maar Simon kan zijn magie niet goed beheersen, en als hij zijn magie gebruikt is het alsof hij barst. Simon was gevonden door de Magister toen hij elf jaar oud was in de normale wereld. De Magister, die het schoolhoofd is van de toverschool Watford, stuurt hem daar naar toe. Als Simon in zijn laatste jaar op Watford zit, dreigt er een oorlog uit te breken, maakt zijn vriendin het met hem uit, is de Magister bijna nooit op school en loopt de Sleur rond in de gedaante van een jongere Simon. Daar bovenop is zijn kamergenoot en rivaal Baz niet komen opdagen voor school. Wanneer de geest van de overleden moeder van Baz tegen Simon zegt dat Baz moet gaan zoeken naar haar moordenaar, is Simon vastbesloten Baz te helpen. Als Baz acht weken te laat op school komt, gaan Simon, Baz en Simons beste vriendin Penelope op zoek naar de moordenaar van de moeder van Baz. Uit eindelijk vinden ze uit dat de Magister de opdracht heeft gegeven aan vampiers om haar te vermoorden. Ook komen ze er achter dat Simon zelf de Sleur is, want iedere keer als Simon zijn magie gebruikt creëert de Sleur een gat waar hij zijn magie vandaan haalt. Als Simon, Baz en Penelope naar de Magister gaan om hem te confronteren blijkt het dat hij Simons magie wil stelen om zo de Sleur zelf te kunnen verslaan. Maar voordat de Magister dat kan doen, komt de Sleur tevoorschijn en geeft Simon als het ware al zijn magie aan de Sleur, waardoor de Sleur verdwijnt en Simon zelf geen magie meer heeft.

De opbouw:
Het verhaal heeft een duidelijk begin, midden en eind, maar ook zijn er veel flashbacks over wat er eerdere jaren op Watford is gebeurd wat het soms een beetje verwarrend maakt. Maar ik vind het fijn dat die erin zitten want dan leer je meer over de karakters van hoe ze waren toen ze jonger waren in vergelijking met hoe ze nu zijn.
Voorbeeld: “Het ontglipte hem toen we in ons vijfde jaar tegen de chimaera in het bos vochten.”

De opbouw van spanning:
Ik vond het een spannend boek, en alhoewel je eigenlijk al weet dat Simon de Sleur gaat verslaan, weet je niet hoe en wanneer het gaat gebeuren. Hoe meer je van het boek leest hoe duidelijker en spannender het wordt. Bijvoorbeeld, soms wisselt het perspectief naar iemand die Lucy heet, maar snap je niet echt wie ze is en snap je niet goed waar ze het over heeft. Dit wordt later in het boek duidelijk.
Hoofds zes is bijvoorbeeld in Lucy’s perspectief geschreven: “Ik heb je zoveel te vertellen. Maar er is te weinig tijd. En mijn stem draagt het niet ver.” Hoofdstuk acht heeft zelfs maar een zin: “En de nevel is zo dik”.

De geloofwaardigheid:
verhaal gaat over magie en er komen draken en vampiers in voor, dus vind ik het niet realistisch. Maar de personen in het verhaal denken en doen wel als mensen en zijn eigenlijk ook normale mensen. In het verhaal wordt ook uitgelegd waarom normale mensen niks van de magiërswereld weten en ook wordt gezegd dat magiërs tussen de normale mensen wonen en dat ze er soms ook contact mee hebben. Dit bevorderd de geloofwaardigheid.
Voorbeeld: “Dus nu je zeker weet dat ik een vampier ben, vind je het niet erg meer?’”

De schrijfstijl:
Elk hoofdstuk is in de ik-persoon geschreven voor elk karakter dat voorkomt in het boek. Er zijn lange zinnen van tweeënvijftig woorden en hele korte zinnen van maar drie woorden. De meeste zinnen in het boek zijn niet heel lang, wat het fijn maakt om te lezen. De woorden die de schrijver gebruikt vond ik niet heel lastig, maar bepaalde woorden moest ik twee keer lezen voordat ik begreep wat er mee bedoeld werd.
Voorbeeld: “Ik weet niet of het licht elektrisch of magisch is, maar het is niet verkeerd om lampen op je trap te installeren als het hele huis donkerrood of donker gelambriseerd is, en als de ramen zo ver weg zijn dat het midden van het huis aanvoelt als de bodem van de oceaan”

De boodschap van het verhaal:
Ik denk dat de boodschap van het boek is dat je soms hele grote offers moet geven om het juiste te kunnen doen. Simon die offert namelijk zijn magie, de krachtigste in de hele magiërswereld, op om de magiërswereld te redden van de Sleur. Een andere boodschap is hoe belangrijk vriendschap is. Want zonder Baz en Penelope had Simon niet geweten hoe hij de Sleur moest verslaan.
“Ik sluit mijn ogen en in gedachten open ik elke deur - open ik elk raam en draai ik elke kraan open - en laat alles over stromen in hem.” In deze zin zegt Simon dat hij al zijn magie aan de Sleur geeft.
Slot
Ik vond Carry on een heel fijn boek om te lezen omdat het in de ik-persoon is geschreven, waardoor ik me beter kon inleven in het verhaal. En omdat de hoofdstukken redelijk kort waren, dacht ik vaak ‘nog één hoofdstuk’, waarna ik er soms nog wel vijf las. Het boek had ik mede daardoor in een week uit. Het boek had een plottwist want op het einde van het boek bleek de Magister de slechterik te zijn terwijl je dat in het begin van het niet zou denken.
Ik zou iedereen die houdt van fantasie en fictie dit boek willen aanraden.
- T.

Geschreven op 10 mei 2023